“Toen ik een jaar of 15 was, kwam ik op de een of andere manier tot de ontdekking dat mijn angst geen enkele variatie kende, geen diepte, geen substantie, geen textuur. Ik merkte dat mijn angst nooit veranderde, nooit opklaarde, nooit een verrassende draai nam of een onverwachte afloop kende. Mijn angst was een lied met maar één noot – één woord eigenlijk – en dat woord was ‘STOP!’. Aan mijn angst viel nooit iets interessanters of subtielers te beleven dan dat ene benadrukte woord, dat op volle sterkte in een eindeloze lus herhaald werd: STOP, STOP, STOP, STOP!’
Dat betekent dat mijn angst altijd voorspelbaar saaie beslissingen nam, als een boek waarvan je zelf het einde mag bedenken, dat altijd met ‘niets’ eindigt.” (1)
Hoe is dat voor jou? Ik ben benieuwd naar je reactie.
Wil je keuzes maken die bij je passen? Ik vertel je graag hoe ik je daarbij kan helpen: info@luckylil.nl.
(1) p.25 Big Magic – De kunst van creatief leven Elizabeth Gilbert
