In deeltijd werken, omdat het bij je past

In 2004 werkte ik voor een adviesbureau in Amsterdam.

Een foto van mij in 2004, in de achterkamer van het huis waar Michiel en ik net waren gaan samenwonen.

In 2000 was ik een paar maanden uitgevallen, na een paar jaar intensief werk als managementtrainee. Dat was heel leerzaam, maar ook slopend, met regelmatig werkweken van 50 uur of meer.

Het werk als adviseur beviel goed. Ik werkte in principe 4 dagen, had fijne collega’s en voelde me thuis. Ik miste wel mijn passie voor de inhoud van mijn werk.

En toen was er een vacature bij de organisatie waar ik in 1996 tijdens mijn studie stage had gelopen. Ik wilde daar toen al blijven werken, maar er was geen vacature. Maar nu dus wel en ik werd ook nog aangenomen! Voor 20 uur. Aan de slag met een onderwerp dat me zo na aan het hart ligt.

En die 20 uur kwam mooi uit. Nu kon ik daarnaast rustig beginnen als zelfstandige, als coach. Alles viel op zijn plek.

Toen Michiel en ik in 2007 aan een gezin begonnen, bleek het al helemaal goed te passen. We wilde allebei de zorg voor de kinderen en het huishouden delen en de andere helft van de week werken.

We spraken af het zo te doen en te kijken hoelang dat goed zou gaan. Mocht het toch niet lukken, om wat voor reden dan ook, dan konden we altijd nog andere keuzes maken.

We zijn nu bijna 20 jaar verder. Ik werk nog steeds 20 uur bij de organisatie met een doel wat ik inhoudelijk zo belangrijk vind en heb daarnaast mijn werk als coach. En ik zorg de helft van de week voor onze kinderen en het huishouden. Ik heb zelfs tijd voor mezelf en soms ook voor familie en vrienden (daarvoor zou ik wel meer tijd willen hebben… ;-)).

Het is heel fijn om rust, ruimte en tijd te hebben voor de dingen die ik belangrijk en fijn vind in mijn leven: ons gezin, mijn werk, zowel in dienst als zelfstandig als coach, mijn hobby’s en, last, but not least, mijn gezondheid. Ik ben niet meer overspannen geweest sinds die keer, nu meer dan 20 jaar geleden.

Mijn leven had er heel anders uit kunnen zien. Meer werk. Een andere loopbaan. Verre reizen. Een groter huis met duurdere spullen. Minder thuis, minder met ons gezin. Minder rust.

Ik sta vaak stil bij de keuzes die ik hierin heb gemaakt. En het geluk dat ik samenleef met Michiel, die ook op deze manier wil leven. Dat we allebei werk hebben waarbij dat kan. En zo samen genoeg hebben om met ons gezin te kunnen leven. Op een manier die bij ons past. En dat dat nog steeds lukt.

Zeker nu onze 2 tieners meer aandacht en zorg nodig hebben. Het is fijn dat (bijna) altijd 1 van ons thuis en beschikbaar is, voor als het nodig is. Dat we geen vrij hoeven te vragen voor afspraken met dokters en orthodontisten. Dat we er voor ze kunnen zijn, zonder een tekort aan vrije dagen of ongezonde stress over gemiste deadlines of te weinig geld. Dit past bij mij.

Werken in deeltijd is weer veel in het nieuws, bijvoorbeeld zoals hier: https://www.nu.nl/economie/6259161/deze-vrouwen-werken-ook-zonder-kinderen-in-deeltijd-investering-in-mezelf.html

Ik wens iedereen toe dat je weet wat belangrijk voor je is. Waar je gezond en blij van wordt en blijft. En dat je keuzes kunt maken die daarbij passen.

Wil je keuzes maken die bij je passen?

Ik vertel je graag hoe ik je daarbij kan helpen.

Neem contact met me op, bijvoorbeeld via info@luckylil.nl.

FacebooktwitterlinkedinFacebooktwitterlinkedin